Skip to main content

Zo varen de
scheepjes voorbij

“Wonen aan een sluis, Hollandser kan bijna niet. Het is en blijft een unieke plek om te wonen.”

De drie oude sluiswoningen, die straks ook het pronkstuk van het plan vormen, zijn al jaren bewoond. Hans en Henriette Dirkse wonen aan Sluiseiland 8, pal aan de sluis. Hans werkt als uitvoerder op grote bouwprojecten en Henriette is facilitair medewerker bij een natuursteenhandelaar.
“Het was een loting in 2007. Natuurlijk deden wij mee, we woonden hier vlak achter.
En als we ergens nog zouden willen wonen dan was het hier”, licht Hans Dirkse toe. Zijn vrouw Henriette was niet meegegaan naar de lotingavond, want ‘winnen’ zouden ze toch niet. Toch schreven ze in en kwamen als eerste uit de ‘melkbus’. Zij mochten Sluiseiland 8 kopen en opknappen. Hans belde Henriette: “We zitten er naast…naast nummer 10.” Henriette: “Dat is natuurlijk typisch Hans, maar ik kon het even niet bevatten. Geweldig!”
Voor Hans en Henriette valt veel op z’n plek hier op Sluiseiland. Zo is hun trouwfoto bij de Grote Sluis genomen, met de sluiswoningen op de achtergrond. Niet wetende dat zij hier ooit zouden komen te wonen, kozen zij juist dat plekje als decor voor die ene foto. Henriette, geboren en getogen in Vianen, kwam hier al veelvuldig als kind. Ze koestert goede herinneringen aan Sluiseiland, als speel- en wandelplek. En ook Hans heeft een bijzondere band met het Merwedekanaal en sluiswoningen in het algemeen. “Mijn opa was sluiswachter, woonde in een echte sluiswoning. Iets verderop in Jutphaas bij de Oude Sluis.” Als kind was Hans daardoor al geboeid door het wonen aan een sluis.

”Het overtreft mijn verwachtingen. Dat begint
’s ochtends al als ik de hond uitlaat.”

De bijzonderheid zit voor hen niet alleen in die geschiedenis, maar ook in het heden. Hans licht toe: “Wonen op Sluiseiland is echt ongekend: de lichtinval, de ontmoetingen met mensen, de rust en gezelligheid. Bij helder weer zien we de Domtoren! Ik kan niet eens één moment specifiek noemen, alles is voor mij net zo bijzonder. Het overtreft mijn verwachtingen. Dat begint ’s ochtends al als ik de hond uitlaat.” Sluiseiland blijkt een niet alleen voor hen een vast rondje, vele Vianezen viervoeters en hun baasjes lopen hier dagelijks.

Hans en Henriette kennen ze allemaal en genieten van de reuring op de plek. “Het is een soort boulevard, iedereen komt langs en toch heb je ook heel veel rust”, aldus Henriette. De piek zijn de sleepbootdagen, een tweejaarlijks evenement dat voor topdrukte op het eiland zorgt. De bewoners genieten er met volle teugen van, hun huis is die dagen de uitvalsbasis voor vrienden en familie. “Gelukkig is ook straks in het nieuwe plan nog steeds ruimte voor het evenement.”

Zo druk als het dan is, is het maar eens in de 2 jaar. In de winter varen er dagelijks ‘maar’ zo’n 30 boten voorbij. Dat zijn hoofdzakelijk binnenvaartschepen. Straks, tussen 1 april en 1 november, neemt het aantal schepen en vooral de pleziervaart, flink toe. Sluiswachters wonen er niet meer, maar draaien ploegendiensten in het hypermoderne gebouw aan de overkant. In het winterseizoen 6 dagen per week, de andere maanden 7 dagen per week. Het bedieningscentrum van de sluis ligt pal tegenover de oude woningen. Hier openen en sluiten de sluiswachters meerdere sluizen, deels op afstand. De Grote Sluis in Vianen is de schakel tussen de Boven-Merwede ten zuiden van Gorinchem en het Amsterdam-Rijnkanaal in Utrecht aan de noordelijke zijde.

Tijdens de 12 jaar dat Hans en Henriette hier wonen, maakten zij veel opvallende gebeurtenissen mee. De vele cruiseboten de langskomen, met hun enthousiaste bemanning en passagiers. Op ooghoogte wordt er tussen zitkamer en boot over en weer veel gezwaaid. Of de beroemde fanfareband ‘Kleintje Pils’ die op Sluiseiland 8 zich mocht omkleden en opfrissen. Als dank speelden ze na afloop een huiskamerconcert. “Dat maak je niet alle dagen mee.” Wennen was het ook: het geluid van de dieselmotoren van de schepen, of die ene keer dat een schip de sluisdeur ramde. Het glaswerk in de kast schudde ervan. “De schipper voer voor het eerst met die schuit, het was ook voor hem nog allemaal even nieuw. Gelukkig gebeurt zoiets zelden.”

Het mooiste van Sluiseiland vinden de bewoners het groen dat straks weer in bloei staat. Dit deel van het eiland ligt net wat hoger en door de verdiepingshoogte van de huizen kijk je ver weg: over de binnenstad, de Lek en verderop de Domtoren. Dat de oude sluizen nog steeds ‘in’ het eiland aanwezig zijn en compleet in tact in de gestorte grond liggen, is volgens Hans bij weinig Vianezen bekend.

Het nieuwe plan zal de ligging van deze sluizen straks via bijzondere bestrating markeren, zodat iedereen het kan zien. Als uitvoerder op grotere bouwprojecten zal Hans in de toekomst graag een kijkje op de bouwplaats nemen. “Maar zij zijn ook van harte welkom om hier binnen te kijken en zo iets over het wonen op Sluiseiland mee te nemen in het project.”, zo nodigt Hans zijn mede-bouwers alvast uit.